Onderwijs
Het lage niveau van Engels in Thailand is te wijten aan het onderwijs. Thailand is voor een lange tijd erg op zichzelf gericht gebleven. Ze hadden dus ook vrij weinig met het Westen te maken en het leren van Engels was niet nodig. Naarmate Thailand steeds export gerichter werd, werd ook duidelijk hoe belangrijk een goed niveau van de wereldtaal is. Het land werd ook steeds aantrekkelijker voor touristen. Sinds enkele jaren wordt er dus ook steeds meer Engelse les gegeven in het onderwijs. Kinderen spreken het beter dan hun ouders.
Taal en schrift
Bij het leren van Engels is er voor Thailanders nog een ander probleem: het schrift. De Thaise schrijf- en spreektaal verschilt in grote mate van de Westerse schrijf- en spreektaal. Voor het leren van Engels moet er eerst een compleet alfabet worden geleerd. Daar zit nog een extra moeilijkheid in omdat het Thaise alfabet bestaat uit klanken, terwijl het Westerse alfabet bestaat uit letters. De Thaise cijfers verschillen ook van de Westerse cijfers. Daar komt nog bij dat er in het Thaise schrift geen interpunctie en hoofdletters zitten. En de Thaise taal kent geen verleden tijd. Dit maakt het extra moeilijk om de Engelse verleden tijd te begrijpen.
De taal die wordt gesproken in Thailand is Thai. Dit wordt gesproken door het grootste gedeelte van de bevolking. Daarbinnen zijn nog enkele dialecten te vinden en er zijn nog enkele volkeren in Noorden van Thailand die hun eigen taal spreken. Voor een buitenlander (die dus niet Thais is) is het vrij moeilijk om Thais te leren. Vanwege dus het verschillende alfabet, maar ook omdat er verschillende toonhoogten in de Thaise taal zitten. Zo kan je een woord precies hetzelfde schrijven en uitspreken, het enige verschil is dat het ene woord hoog eindigt en het andere woord laag eindigt, waardoor het dus een andere betekenis krijgt. Het Thaise alfabet bestaat uit wel 45 klinkers en 44 medeklinkers. Slechts 6% van de Thaise bevolking is analfabeet. Dit is vrij laag voor een land uit Zuidoost-Azië en het is vooral te danken aan het feit dat basisonderwijs verplicht is in Thailand.
Hier zijn enkele voorbeelden van de Thaise taal:
Cijfers (het eerste woord is hoe je het uitspreekt en het derde woord is hoe je het in Thai schrijft):
0 = soon ศูนย์
1 = nung หนึ่ง
2 = song สอง
3 = saam สาม
4 = si สี่
5 = ha ห้า
6 = hok หก
7 = yet เจ็ด
8 = paird แปด
9 = gao เก้า
10 = sib สิบ
Woorden en zinnen:
In de Thaise taal zit nog een verschil. Namelijk dat het van je geslacht afhangt hoe je spreekt. Vrouwen gebruiken namelijk het woord ‘ka’ (spreek uit: ‘gka’) om met een zin af te sluiten of om gewoon ja te zeggen en het woord ‘chan’ om een zin te beginnen. Mannen gebruiken het woord ‘krab’ (spreek uit: gkab) om met een zin af te sluiten of om gewoon ja te zeggen en het woord ‘phom’ om met een zin te beginnen. Een handigheidje hierbij is, is dat er vrij veel ladyboys in Thailand zijn (mannen die zich hebben laten ombouwen tot vrouw). Meestal kan je dat wel zien, maar soms is het toch lastig om zeker te zijn. Als zo iemand dan een zin begint met ‘phom’ of eindigt op ‘krab’, dan weet je zeker dat het inderdaad een ladyboy is. Bij de volgende zinnen zie je zowel de vrouwlijke als de mannelijke vorm.
Vrouwlijk Mannelijk
Hallo Sa-wad-dee-ka Sa-wad-dee-krab
Tot ziens La-gon-ka La-gon-krab
Ik heet Laurien/Martijn Chan-chue-Laurien-Ka Phom-chue-Martijn-krab
Ik ben 17 jaar oud Chan-ayu-sib-yet-ka Phom-ayu-sib-yet-krab
Hoe gaat het ? Sa-bai-dee-mai-ka? Sa-bai-dee-mai-krab?
Het gaat goed Sa-bai-dee-ka Sa-bai-dee-krab
Dankjewel Khob-khun-ka Khob-khun-krab
Alsjeblieft Yin-dee-ka Yin-dee-krab
Ik begrijp het niet Chan-mai-kao-jai-ka Phom-mai-kao-jai-krab
Hoeveel is het? Tao-rai-ka? Tao-rai-krab?
Het ‘ja’ en ‘nee’ zeggen in het Thais gaat ook een beetje anders. Er is geen woord dat letterlijk vertaald in het Thai ‘ja’ of ‘nee’ betekent. In plaats daarvan geven ze een bestivgend of niet bevestigend antwoord op je vraag in de vorm van een werkwoord.
Bijvoorbeeld, een Thai vraagt of je kan dansen. Dan antwoord je ‘kan’. Of hij vraagt of dit van jou is. Dan antwoord je ‘is’. Zo ook met ontkennende zinnen. Kwa mannelijk en vrouwlijk zit hier geen verschil.
Ja Dai, Cai (spreek uit: Chai)
Nee Mai-dai, mai, mai-cai (spreek uit: mai-chai)
Basis-, middelbaar- en hoger onderwijs
Veel scholen staan op het terrein van een tempel. Een groot gedeelte van de kosten van deze scholen wordt namelijk bekostigd van opbrengsten van de tempel. Daarnaast komen ze zo ook snel in contact met het boeddhisme. Het basisonderwijs is verplicht in Thailand. Dankzij de giften van tempels is het schoolgeld laag, wel moet worden betaald voor verschillende schooluniformen. Sommige scholen hebben wel 3 verschillende uniformen: één gewoon uniform, een uniform voor speciale gelegenheden en sportkleren. Alleen in de hoger gelegen berggebieden krijgen minder kinderen les omdat hier minder onderwijzers te vinden zijn.
Naast het basisonderwijs is er ook middelbaar en hoger onderwijs. Dit is niet verplicht dus iets minder kinderen gaan hier naar toe. Op middelbare scholen zijn, naast de primitieve manieren van lesgeven, ook steeds vaker computers te vinden. Maar het zal nog wel even duren voordat er net zoals in Nederland ook Smartboards zullen komen. Voor het hoger onderwijs zijn er verschillende universiteiten in Thailand te vinden waar je bijvoorbeeld een bachelorsgraad in diverse vakken kan halen. Veel leerlingen proberen hun Engels te verbeteren. Ook ik ben aangesproken door en groepje leerlingen die mij allerlei vragen in het Engels vroegen, zoals ‘where are you from?’ en ‘what’s your favorite food?’
Er zijn daarnaast nog enkele verschillen met het lager onderwijs in Nederland. Zoals net verteld zijn er dus schooluniformen in Thailand. In Nederland is elk kind vrij om te dragen wat hij of zij wilt. Op Thaise scholen hebben de jongere kinderen hun eigen tandenborstel en beker op school hangen om daar hun tanden te poetsen. Sommige scholen hebben ook een eigen sportveld en zwembad op het terrein. Dit is dan vaak bekostigd door de tempel. In de lessen gaat het ook iets anders. Je zult bijvoorbeeld in Nederland niet zo gauw zien dat je je schoenen uit moet doen voordat je een lokaal binnengaat. In Thailand zul je allemaal schoenen voor de ingang van een klaslokaal zien liggen. Dit is namelijk verplicht om de lokalen schoon te houden. In plaats van een hand aan de leraar te geven bij de deur zullen de kinderen gezamelijk opstaan, een wai geven en ‘goodmorning teacher’ zeggen. De kinderen hebben een veel grotere vorm van respect tegenover de leraar. Het soort respect dat je in Thailand hoort te hebben tegenover iemand die ofwel ouder is, ofwel wijzer. De kinderen krijgen wel lunch op school. Dit is dan meestal warm eten zoals rijst. De kinderen en leraren eten gezamelijk in een ruimte. Voor de leraren is er anders, of ook wel, beter eten gereserveerd. Dus niet zoals je in Nederland je eigen lunch meeneemt naar school op de basisschool. Daarnaast kunnen de kinderen in Thailand voor heel weinig geld op school snoep en ijsjes kopen.
Watervrij
Geen sneeuwvrij, maar watervrij heb je in Thailand. Stel je voor: een school van drie verdiepingen. Niet gebouwd op palen, maar gewoon op de grond. Dan opeens regent het dagen lang. De rivieren overstromen en het land komt onderwater te staan. De eerste verdieping van de school staat meer dan 2 meter onderwater. Dit is echt gebeurd en de kinderen van die school hebben toen vrij gekregen. Dit waren kinderen uit het weeshuis dat naast de school lag. Als tijdverdrijf gingen zij vanaf de tweede verdieping bommetjes in het water maken. Voor iemand in Nederland lijkt dit verhaal heel onrealistisch, maar het is toch echt zo. Er zijn periodes in Thailand waarbij het gewoon heel hard en heel veel regent. De wegen staan dan vaak wekenlang vol met een laag water. Je zult geen Thai vinden die op het platteland woont en die geen boot heeft. Hierom zijn dan ook de meeste huizen op palen gebouwd, om waterschade te voorkomen. Deze school had wat minder geluk. De eerste verdieping heeft namelijk flink geleden door het water. Meubels konden worden weggegooid en de hele eerste verdieping kon worden herschilderd.
Het lage niveau van Engels in Thailand is te wijten aan het onderwijs. Thailand is voor een lange tijd erg op zichzelf gericht gebleven. Ze hadden dus ook vrij weinig met het Westen te maken en het leren van Engels was niet nodig. Naarmate Thailand steeds export gerichter werd, werd ook duidelijk hoe belangrijk een goed niveau van de wereldtaal is. Het land werd ook steeds aantrekkelijker voor touristen. Sinds enkele jaren wordt er dus ook steeds meer Engelse les gegeven in het onderwijs. Kinderen spreken het beter dan hun ouders.
Taal en schrift
Bij het leren van Engels is er voor Thailanders nog een ander probleem: het schrift. De Thaise schrijf- en spreektaal verschilt in grote mate van de Westerse schrijf- en spreektaal. Voor het leren van Engels moet er eerst een compleet alfabet worden geleerd. Daar zit nog een extra moeilijkheid in omdat het Thaise alfabet bestaat uit klanken, terwijl het Westerse alfabet bestaat uit letters. De Thaise cijfers verschillen ook van de Westerse cijfers. Daar komt nog bij dat er in het Thaise schrift geen interpunctie en hoofdletters zitten. En de Thaise taal kent geen verleden tijd. Dit maakt het extra moeilijk om de Engelse verleden tijd te begrijpen.
De taal die wordt gesproken in Thailand is Thai. Dit wordt gesproken door het grootste gedeelte van de bevolking. Daarbinnen zijn nog enkele dialecten te vinden en er zijn nog enkele volkeren in Noorden van Thailand die hun eigen taal spreken. Voor een buitenlander (die dus niet Thais is) is het vrij moeilijk om Thais te leren. Vanwege dus het verschillende alfabet, maar ook omdat er verschillende toonhoogten in de Thaise taal zitten. Zo kan je een woord precies hetzelfde schrijven en uitspreken, het enige verschil is dat het ene woord hoog eindigt en het andere woord laag eindigt, waardoor het dus een andere betekenis krijgt. Het Thaise alfabet bestaat uit wel 45 klinkers en 44 medeklinkers. Slechts 6% van de Thaise bevolking is analfabeet. Dit is vrij laag voor een land uit Zuidoost-Azië en het is vooral te danken aan het feit dat basisonderwijs verplicht is in Thailand.
Hier zijn enkele voorbeelden van de Thaise taal:
Cijfers (het eerste woord is hoe je het uitspreekt en het derde woord is hoe je het in Thai schrijft):
0 = soon ศูนย์
1 = nung หนึ่ง
2 = song สอง
3 = saam สาม
4 = si สี่
5 = ha ห้า
6 = hok หก
7 = yet เจ็ด
8 = paird แปด
9 = gao เก้า
10 = sib สิบ
Woorden en zinnen:
In de Thaise taal zit nog een verschil. Namelijk dat het van je geslacht afhangt hoe je spreekt. Vrouwen gebruiken namelijk het woord ‘ka’ (spreek uit: ‘gka’) om met een zin af te sluiten of om gewoon ja te zeggen en het woord ‘chan’ om een zin te beginnen. Mannen gebruiken het woord ‘krab’ (spreek uit: gkab) om met een zin af te sluiten of om gewoon ja te zeggen en het woord ‘phom’ om met een zin te beginnen. Een handigheidje hierbij is, is dat er vrij veel ladyboys in Thailand zijn (mannen die zich hebben laten ombouwen tot vrouw). Meestal kan je dat wel zien, maar soms is het toch lastig om zeker te zijn. Als zo iemand dan een zin begint met ‘phom’ of eindigt op ‘krab’, dan weet je zeker dat het inderdaad een ladyboy is. Bij de volgende zinnen zie je zowel de vrouwlijke als de mannelijke vorm.
Vrouwlijk Mannelijk
Hallo Sa-wad-dee-ka Sa-wad-dee-krab
Tot ziens La-gon-ka La-gon-krab
Ik heet Laurien/Martijn Chan-chue-Laurien-Ka Phom-chue-Martijn-krab
Ik ben 17 jaar oud Chan-ayu-sib-yet-ka Phom-ayu-sib-yet-krab
Hoe gaat het ? Sa-bai-dee-mai-ka? Sa-bai-dee-mai-krab?
Het gaat goed Sa-bai-dee-ka Sa-bai-dee-krab
Dankjewel Khob-khun-ka Khob-khun-krab
Alsjeblieft Yin-dee-ka Yin-dee-krab
Ik begrijp het niet Chan-mai-kao-jai-ka Phom-mai-kao-jai-krab
Hoeveel is het? Tao-rai-ka? Tao-rai-krab?
Het ‘ja’ en ‘nee’ zeggen in het Thais gaat ook een beetje anders. Er is geen woord dat letterlijk vertaald in het Thai ‘ja’ of ‘nee’ betekent. In plaats daarvan geven ze een bestivgend of niet bevestigend antwoord op je vraag in de vorm van een werkwoord.
Bijvoorbeeld, een Thai vraagt of je kan dansen. Dan antwoord je ‘kan’. Of hij vraagt of dit van jou is. Dan antwoord je ‘is’. Zo ook met ontkennende zinnen. Kwa mannelijk en vrouwlijk zit hier geen verschil.
Ja Dai, Cai (spreek uit: Chai)
Nee Mai-dai, mai, mai-cai (spreek uit: mai-chai)
Basis-, middelbaar- en hoger onderwijs
Veel scholen staan op het terrein van een tempel. Een groot gedeelte van de kosten van deze scholen wordt namelijk bekostigd van opbrengsten van de tempel. Daarnaast komen ze zo ook snel in contact met het boeddhisme. Het basisonderwijs is verplicht in Thailand. Dankzij de giften van tempels is het schoolgeld laag, wel moet worden betaald voor verschillende schooluniformen. Sommige scholen hebben wel 3 verschillende uniformen: één gewoon uniform, een uniform voor speciale gelegenheden en sportkleren. Alleen in de hoger gelegen berggebieden krijgen minder kinderen les omdat hier minder onderwijzers te vinden zijn.
Naast het basisonderwijs is er ook middelbaar en hoger onderwijs. Dit is niet verplicht dus iets minder kinderen gaan hier naar toe. Op middelbare scholen zijn, naast de primitieve manieren van lesgeven, ook steeds vaker computers te vinden. Maar het zal nog wel even duren voordat er net zoals in Nederland ook Smartboards zullen komen. Voor het hoger onderwijs zijn er verschillende universiteiten in Thailand te vinden waar je bijvoorbeeld een bachelorsgraad in diverse vakken kan halen. Veel leerlingen proberen hun Engels te verbeteren. Ook ik ben aangesproken door en groepje leerlingen die mij allerlei vragen in het Engels vroegen, zoals ‘where are you from?’ en ‘what’s your favorite food?’
Er zijn daarnaast nog enkele verschillen met het lager onderwijs in Nederland. Zoals net verteld zijn er dus schooluniformen in Thailand. In Nederland is elk kind vrij om te dragen wat hij of zij wilt. Op Thaise scholen hebben de jongere kinderen hun eigen tandenborstel en beker op school hangen om daar hun tanden te poetsen. Sommige scholen hebben ook een eigen sportveld en zwembad op het terrein. Dit is dan vaak bekostigd door de tempel. In de lessen gaat het ook iets anders. Je zult bijvoorbeeld in Nederland niet zo gauw zien dat je je schoenen uit moet doen voordat je een lokaal binnengaat. In Thailand zul je allemaal schoenen voor de ingang van een klaslokaal zien liggen. Dit is namelijk verplicht om de lokalen schoon te houden. In plaats van een hand aan de leraar te geven bij de deur zullen de kinderen gezamelijk opstaan, een wai geven en ‘goodmorning teacher’ zeggen. De kinderen hebben een veel grotere vorm van respect tegenover de leraar. Het soort respect dat je in Thailand hoort te hebben tegenover iemand die ofwel ouder is, ofwel wijzer. De kinderen krijgen wel lunch op school. Dit is dan meestal warm eten zoals rijst. De kinderen en leraren eten gezamelijk in een ruimte. Voor de leraren is er anders, of ook wel, beter eten gereserveerd. Dus niet zoals je in Nederland je eigen lunch meeneemt naar school op de basisschool. Daarnaast kunnen de kinderen in Thailand voor heel weinig geld op school snoep en ijsjes kopen.
Watervrij
Geen sneeuwvrij, maar watervrij heb je in Thailand. Stel je voor: een school van drie verdiepingen. Niet gebouwd op palen, maar gewoon op de grond. Dan opeens regent het dagen lang. De rivieren overstromen en het land komt onderwater te staan. De eerste verdieping van de school staat meer dan 2 meter onderwater. Dit is echt gebeurd en de kinderen van die school hebben toen vrij gekregen. Dit waren kinderen uit het weeshuis dat naast de school lag. Als tijdverdrijf gingen zij vanaf de tweede verdieping bommetjes in het water maken. Voor iemand in Nederland lijkt dit verhaal heel onrealistisch, maar het is toch echt zo. Er zijn periodes in Thailand waarbij het gewoon heel hard en heel veel regent. De wegen staan dan vaak wekenlang vol met een laag water. Je zult geen Thai vinden die op het platteland woont en die geen boot heeft. Hierom zijn dan ook de meeste huizen op palen gebouwd, om waterschade te voorkomen. Deze school had wat minder geluk. De eerste verdieping heeft namelijk flink geleden door het water. Meubels konden worden weggegooid en de hele eerste verdieping kon worden herschilderd.